sobota, 16 kwietnia 2016

Synteza i analiza wzrokowa


Analiza i synteza wzrokowa to podstawowa funkcja poznawcza, która warunkuje naukę czytania i pisania u dzieci. Dzieci, które nie potrafią wyodrębnić elementów z całości oraz złożyć w całość poszczególnych części na przykład obrazka napotykają trudności w rozpoznawaniu liter, głosek, sylab, całych wyrazów.

Tylko dzięki właściwej umiejętności analizy i syntezy wzrokowej dzieci nie będą miały trudności w czytaniu i pisaniu, a czynności te będą dla nich łatwe do zdobycia i utrwalenia. Nabycie umiejętności analizy i syntezy wzrokowej wymaga wykonania wielu ćwiczeń.
Polecam pozycję: Bystre oczko!
Rozkładamy plansze a zadaniem dziecka jest znaleźć małe elementy przedstawiające owoce, zwierzęta, zabawki itd. na dużej planszy.

Polecam również pomoc z wydawnictwa Wir- Analiza i synteza wzrokowa.



Analiza i synteza wzrokowa to zestaw ćwiczeń przygotowujących dzieci do nauki czytania i pisania lub pomagających w pokonaniu trudności z nabywaniem tych umiejętności. Właściwe spostrzeganie i analizowanie przestrzeni oraz tematycznych i atematycznych elementów graficznych warunkuje poprawne rozpoznawanie i odwzorowywanie liter. Ćwiczenia przeznaczone są dla dzieci prawidłowo rozwijających się, ale również - jako pomoc terapeutyczna - m.in. dla dyslektycznych, autystycznych i upośledzonych.
Propozycje ćwiczeń:
Składanie obrazka z dwóch części: pionowo.

Składanie obrazka z dwóch części: poziomo.



 Składanie obrazka z dwóch części: rozciętych skośnie.



Składanie obrazka złożonego z czterech części.





Składanie obrazka złożonego z wielu elementów.

Porównywanie dwóch obrazków.

Odnalezienie takiego samego obrazka pośród kilku obrazków.




Miłych ćwiczeń i spokojnego weekendu,

pozdrawiam
M;-)




Zdjęcia: archiwum własne.




sobota, 9 kwietnia 2016

D jak Dyslalia




Witam moi mili,
kolejny post z serii: Alfabetyczny spis zaburzeń mowy.
Dzisiaj D jak Dyslalia.

Dyslalia wg. Leona Kaczmarka to wada wymowy polegająca na realizacji fonemów w sposób niezgodny z ustaloną normą przez zwyczaj społeczny.

Leon Kaczmarek wyróżnia trzy rodzaje dyslali:
- dyslalia jednoraka- gdy jeden fonem jest realizowany nieprawidłowo, odmiennie. Dyslalia jednoraka może być:
* prosta- zniekształcenie dotyczy jednej cechy dystynktywnej fonemu (np. dźwięczności, czy miejsca artykulacji)
* złożona- zniekształcenie kilku cech (np. miejsca akrtykulacji, miękkości, dźwięczności)
- dyslalia wieloraka- wadliwa realizacja fonemów w odrębie dwu i więcej stref artykulacyjnych, kiedy kilka lub kilkanaście fonemów realizuje się niezgodnie z tradycyjną normą,
- dyslalia całkowita (alalia motoryczna, bełkot, dysartria itd.) To wadliwa wymowa w odrębie kilku sfer artykulacyjnych.

Dyslalia wg. Genowefy Demel to nieprawidłowość w realizacji jednej głoski, wielu głosek a nawet wszystkich głosek to tzw. bełkot. Zachowane są wtedy rytm, melodia i akcent, ale mowa jest mało zrozumiała, lub w ogóle niezrozumiała.

Dyslalia wg. Ireny Styczek  to wada wymowy nie spowodowane anatomicznymi defektami aparatu mowy.

W najbliższym czasie opiszę główne i najczęściej pojawiające się wady wymowy u dzieci w wieku przedszkolnym, gdyż z takimi dziećmi głównie pracuję. Są to kappacyzm, sygmatyzm i rotacyzm.

Miłego weekendu;-)
M;-)