kolejny post z serii: Alfabetyczny spis zaburzeń mowy.
Dzisiaj D jak Dyslalia.
Dyslalia wg. Leona Kaczmarka to wada wymowy polegająca na
realizacji fonemów w sposób niezgodny z ustaloną normą przez zwyczaj społeczny.
Leon Kaczmarek wyróżnia trzy rodzaje dyslali:
- dyslalia jednoraka- gdy jeden fonem jest realizowany
nieprawidłowo, odmiennie. Dyslalia jednoraka może być:
* prosta- zniekształcenie dotyczy jednej cechy dystynktywnej
fonemu (np. dźwięczności, czy miejsca artykulacji)
* złożona- zniekształcenie kilku cech (np. miejsca akrtykulacji, miękkości, dźwięczności)
- dyslalia wieloraka- wadliwa realizacja fonemów w odrębie
dwu i więcej stref artykulacyjnych, kiedy kilka lub kilkanaście fonemów
realizuje się niezgodnie z tradycyjną normą,
- dyslalia całkowita (alalia motoryczna, bełkot, dysartria
itd.) To wadliwa wymowa w odrębie kilku sfer artykulacyjnych.
Dyslalia wg. Genowefy Demel to nieprawidłowość w realizacji
jednej głoski, wielu głosek a nawet wszystkich głosek to tzw. bełkot. Zachowane
są wtedy rytm, melodia i akcent, ale mowa jest mało zrozumiała, lub w ogóle
niezrozumiała.
Dyslalia wg. Ireny Styczek
to wada wymowy nie spowodowane anatomicznymi defektami aparatu mowy.
W najbliższym czasie opiszę główne i najczęściej pojawiające
się wady wymowy u dzieci w wieku przedszkolnym, gdyż z takimi dziećmi głównie
pracuję. Są to kappacyzm, sygmatyzm i rotacyzm.
Miłego weekendu;-)
M;-)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz