Stymulacje lewopółkulowe

Wczoraj „ Kraina Słów” była w Centrum Metody Krakowskiej na szkoleniu z prof. UP dr hab. Martą Korendo.Szkolenie bardzo ciekawe. Jestem pod wrażeniem ogromnej wiedzy i doświadczenia pani doktor, która chętnie odpowiadała na wszystkie nasze pytania. Wyszłam z głową pełną praktycznej wiedzy i nowych pomysłów na ćwiczenia, które na pewno wykorzystam w terapii.

Czy wiecie, że lewa półkula mózgu aktywna jest już w 6 miesiącu życia prenatalnego?

Dziecko też w tym czasie zaczyna odróżniać odgłosy np.odkurzacza, telefonu od głosu matki.

Ćwiczenia porządkowania linearnego i sekwencyjnego spełniać mają dwie podstawowe funkcje:

- przygotowanie ośrodków w lewej półkuli mózgu do przetwarzania informacji językowych

- nauczanie stosowania reguł i dostrzegania związków między wszystkimi elementami rzeczywistości.

Główne zadania lewej półkuli:

-przetwarzanie linearne

- porządkowanie sekwencyjne

- dokonywanie analizy

-wnioskowanie o współzależności

- wnioskowanie o relacjach, wykrycie relacji

Bardzo ważna jest stymulacja lewej półkuli, gdyż to właśnie z lewą półkulą mózgu związane są funkcje mowy, czytanie i pisanie. Opanowanie języka mówionego i pisanego wymaga opanowania umiejętności układania sekwencji i szeregowania. Stymulacja lewej półkuli mózgu ma nam pomóc w budowaniu systemu językowego. Przetwarzanie języka odbywa się w lewej półkuli.

Główne strategie lewopółkulowe:

- SEKWENCJE- sekwencja jest ciągiem znaków uporządkowanych według określonej zasady. W

sekwencji struktury powtarzają się.Wprowadzamy w trzech etapach :

- naśladowanie

- kontynuowanie

- uzupełnianie

-samodzielne układanie sekwencji

Najpierw wprowadzamy materiał tematyczny, a potem materiał trudniejszy czyli atematyczny.

Pamiętajmy, że ćwiczymy także sekwencje czasowe – mogą to być historyjki obrazkowe 

przedstawiające  prostą czynność (np. mycie zębów) oraz sekwencje ruchowe (np. pokaż oko, pokaż

ucho, pokaż nos).

-SZEREGI- szereg to ciąg elementów ustawionych obok siebie w linii prostej.

Należy pamiętać, iż podczas ćwiczeń szeregów uwzględniamy rosnącą wielkość, malejącą wielkość,

stopniowe domykanie rysunku, rosnąca intensywność barwy. Odbywa się to podobnie jak w

przypadku sekwencji na początku naśladowanie, potem kontynuowanie, uzupełnianie i na końcu

uczenie się przez instrukcję.

-RELACJE – zależność między dwoma lub większą liczbą elementów. Najważniejszą umiejętnością jest dostrzeganie różnic i związków. Przykłady relacji:

- przestrzenne(na, pod, obok itd.) ważne aby zaczynać od nauki jednego przyimka (np. piłka na

szafce, piłka na łóżku, piłka na stole itd.)

- czasowe ( po obiedzie, po śniadaniu, po szkole, przed szkołą itd.)

- gradualne ( mniejszy, większy, droższy, tańszy,wyższy, chudszy itd.)

- przyczynowo – skutkowe (historyjki obrazkowe, które pokazują, iż coś wynika z czegoś)

Chciałam jeszcze wspomnieć o pamięci symultaniczno- sekwencyjnej, która też stanowi

bardzo ważny element terapii. Należy pamiętać, iż pamięć symultaniczna odnosi się do całościowego

przechowywania informacji w prawej półkuli mózgu, natomiast pamięć sekwencyjna zależy od

funkcjonowania lewej półkuli mózgu. Zapamiętywanie sekwencyjne jest zapamiętywaniem krok po

kroku, z uwzględnieniem linearnego uporządkowania po sobie bodźców. W terapii ćwiczymy zarówno pamięć symultaniczną jak i sekwencyjną.

Moja nowa pomoc legopedyczna zakupiona w Krakowie ;-)-układanki lewopółkulowe. Zestaw zawiera 25 kwadratów z tworzywa (różne kolory) oraz książeczkę z wzorami do układania. Pozwala przeprowadzić ćwiczenia naśladowania wzoru ułożonego przez terapeutę, układaniu wzorów z pamięci a także na układaniu wzorów prezentowanych na tablicach.

Pomoc ta pozwala uczyć dokonywania kategoryzacji a także ćwiczyć układanie wzorów sekwencyjnych. POLECAM - dzięki tej pomocy można ćwiczyć z dzieckiem na różne sposoby ;-)

Na koniec ważne słowa usłyszane na warsztatach  "Największą wartością terapii jest to, co dziecko zrobi samodzielnie " prof. J. Cieszyńska. Pamiętajmy o tym podczas ćwiczeń z dziećmi ;-)

Owocnych terapii;-)
Pozdrawiam
M:-)

Źródło:

- J.Cieszyńska- Rożek " Metoda Krakowska wobec zaburzeń rozwoju dzieci"

- zdjęcia -archiwum własne

Kiedy do Logopedy?

Niezwykle często zaniepokojeni rodzice słyszą od osób z otoczenia, czasem nawet od lekarzy- PEDIATRÓW!!!!  i specjalistów, słowa typu:

"Spokojnie, na mowę dziecko ma czas do 3 roku życia!"     

  BZDURA, BZDURA , BZDURA!

Kiedy powinna nam się zapalić "czerwona lampka"? 

•Gdy kilkumiesięczne dziecko nie odwzajemnia uśmiechu!
•Gdy kilkumiesięczne dziecko nie wydaje żadnych odgłosów.
•Gdy kilkumiesięczne dziecko nie reaguje na sygnały dźwiękowe, nie kieruje głowy w stronę źródła dźwięku. Może to oznaczać, że dziecko ma problemy ze słuchem.
•Gdy dziecko po ukończeniu pierwszego roku życia nie próbuje komunikować się z otoczeniem w werbalny sposób, posługuje się gestem i mimiką nic przy tym nie mówiąc.
•Gdy półtoraroczne dziecko nie zaczyna wypowiadać pojedynczych słów typu “mama”, “baba”, “tata”, "lala", "jajo"
•Gdy niepokoją Cię zmiany anatomiczne w budowie narządów mowy.
•Gdy dziecko nie nawiązuje kontaktu z innymi rówieśnikami , nie patrzy na ludzi podczas rozmowy, nie wskazuje palcem.
•Gdy trzyletnie dziecko nie wypowiada głoski "l" zamieniając ją na "j", co może świadczyć np.: o braku pionizacji języka.
•Gdy trzyletnie dziecko porozumiewa się tylko za pomocą pojedynczych słów, nie buduje nawet podstawowych zdań (“mama chodź”,” mamo daj”)
•Gdy czterolatek nie wymawia głosek “s”, “z”, “c”, “dz”
•Po ukończeniu 4 roku życia dziecko zamienia głoski dźwięczne na bezdźwięczne: d na t (np. zamiast domek mówi tomek), w na f (zamiast woda mówi fota), g na k (zamiast gęś mówi kęś), b na p (zamiast buda mówi puta).
•Gdy pięciolatek nie wypowiada głosek “sz”, “ż”, “cz”, dż” zamieniając je na “s”, “z”, “c”, “dz”.
•Gdy sześcio- siedmiolatek nie wymawia prawidłowo głoski “r”.