środa, 30 marca 2016

Migawka z marca!





Witam moi mili,
kolejny pracowity miesiąc. W tym miesiącu działo się bardzo wiele:
- europejski dzień Logopedy ;-)
- światowy dzień Zespołu Downa
- terapie z uśmiechem
- szkolenie logopedyczne z technik terapeutycznych w przypadku nadmiernego ślinienia się. Szkolenie bogate w teorię i praktykę. Polecam Centrum Logop  w Gdańsku.
- spotkanie międzylogopedyczne z Lidką. Lidka to moja serdeczna koleżanka ze studiów. Osoba pozytywna - motywująca :), z ogromną wiedzą!! Raz w miesiącu, (w miarę możliwości oczywiście) organizujemy spotkanie, wymieniając się własnymi doświadczeniami terapeutycznymi, spostrzeżeniami itd. Tematów do rozmów nigdy nie brakuje. Brakuje jedynie czasu! :)

Słonecznego dnia życzę;-)
M.




środa, 23 marca 2016

Rozwój mowy dziecka od trzeciego do szóstego roku życia!







3 rok życia
- stały wzrost słownictwa
- rozwój systemu fonetyczno- fonologicznego
- szybki rozwój konstrukcji składniowych (budowanie wszystkich typów zdań złożonych podrzędnie i współrzędnie)
- wzrost sprawności społecznej i komunikacyjnej

4 rok życia
- stałe bogacenie słownictwa, budowanie zdań rozwiniętych i złożonych
-pojawienie się głosek dziąsłowych, oprócz [r]
- częste używanie wyrazów nazywających cechy- wzrost liczby przysłówków i przymiotników
- spadek liczby neologizmów
- wiek pytań- lawinowo wzrastająca liczba pytań, pojawienie się pytanie dlaczego?
(pamiętajmy, że dziecko ma do tego prawo, nie zbywajmy, nie krytykujmy, a odpowiadajmy dziecku, gdyż jest ono ciekawe świata)
- swobodne nazywanie relacji przestrzennych wyrażeniami przyimkowymi

5 i 6 rok życia
- w pełni ukształtowany system fonetyczno- fonologiczny
- wzrost zdolności narracji
- początki kształtowania się wiedzy metajęzykowej
- znaczny wzrost kompetencji komunikacyjnej
- swobodne operowanie elementami słownikowymi i gramatycznymi systemu językowego


Źródło:
- M. Korendo, J. Cieszyńska „ Wczesna interwencja terapeutyczna,  Stymulacja rozwoju dziecka od noworodka do 6 roku życia”.
- zdjęcie : Vasilyev Alexandr fotolia.pl


środa, 16 marca 2016

Rozwój mowy dziecka w drugim roku życia!







13-16 miesiąc życia
- posługiwanie się nazwami osób, przedmiotów i kilku czynności
- wyrazy głównie amorficzne, zbudowane z reduplikowanych sylab otwartych
- doskonalenie zdolności dzielenia uwagi z dorosłymi

18 miesiąc
- dalszy rozwój słownictwa, wypowiedzi w większości jednowyrazowe, rzadziej dwuwyrazowe bez odmiany
- rozwój rozumienia prostych zdań (polecenia i rozkazy)

 24 miesiąc
- stały wzrost słownictwa
- pojawienie się wypowiedzi dwuwyrazowych i początki fleksji
- w odmianie czasownika najczęściej używana jest 3 osoba liczby pojedynczej
- występują także formy 2 osoby liczby pojedynczej, trybu rozkazującego

Dziecko w wieku 2 lat powinno używać około 300 słów.



Źródło:

- M. Korendo, J. Cieszyńska „ Wczesna interwencja terapeutyczna,  Stymulacja rozwoju dziecka od noworodka do 6 roku życia”.
- zdjęcie- google.pl

niedziela, 13 marca 2016

Rozwój mowy w pierwszym roku życia!


Rozwój mowy w pierwszym roku życia:




1 miesiąc
- płacz, pomrukiwania

2 miesiąc
- wokalizacja pierwszych samogłosek
- wydawanie dźwięków, które nie przypominają ludzkiej mowy

6 miesiąc
- powtarzanie sylab charakterystycznych dla języka ojczystego
- gaworzenie samonaśladowcze

8 miesiąc
- naśladowanie, powtarzanie oraz samodzielna wokalizacja sylab
- rozumienie wypowiedzi o zabarwieniu emocjonalnym

9 miesiąc
- pojawienie się gestu wskazywania palcem
- początek kształtowania się pola wspólnej uwagi oraz rozumienia intencji komunikacyjnych

10 miesiąc
- pierwsze słowa zbudowane z sylab otwartych
- rozumienie prostych słów

12 miesiąc
- rozumienie prostych poleceń, niektórych nazw osób, przedmiotów , czynności
- samodzielne wypowiadanie kilku wyrazów  (3-5 wyrazów)
- powtarzanie sylab i słów wypowiadanych przez dorosłego


Źródło:
- M. Korendo, J. Cieszyńska „ Wczesna interwencja terapeutyczna,  Stymulacja rozwoju dziecka od noworodka do 6 roku życia”.
- zdjęcie- google,pl

             

środa, 9 marca 2016

Rozwój mowy dziecka



Schemat prenatalnego rozwoju mowy

W czasie od 3 do 9 miesiąca życia płodowego dopełniają się dwa podstawowe dla kształtowania się mowy warunki tzn. wykształcają się narządy mowne oraz rozpoczyna się ich funkcjonowanie.

wiek dziecka w łonie matki:
 7 tydzień
-zaczynają pracować połączenia mięśniowo- nerwowe
12 tydzień
- podnoszenie i podciąganie wargi górnej
14 tydzień
- pracują mięsnie fonacyjne i oddechowe
17 tydzień
-uwypuklenie i wysuwanie warg do przodu
- stopniowe ssanie
3 miesiąc
- ukształtowane struny głosowe i gotowość do płaczu
- pierwsze połykania wód płodowych
6 miesiąc
- bardzo dobrze słyszy dźwięki z otoczenia
6- 7 miesiąc
- ssanie palca 

Okresy kształtowania się mowy dziecka według Leona Kaczmarka:

- okres melodii (0-1 rok życia). Dziecko za pomocą krzyku i płaczu komunikuje się i wyraża swoje potrzeby.Ok. 2-3 mies. życia u dziecka pojawia się tzw. głużenie. Jest to również (podobnie, jak płacz) odruch bezwarunkowy. W drugim półroczu życia dziecka, mamy do czynienia z gaworzeniem (6-9 miesiąc). Jest to zamierzone powtarzanie i naśladowanie mowy innych osób oraz dźwięków wydawanych przez samo dziecko. Dziecko w tym okresie umie poprawnie wypowiadać samogłoski a, e, niekiedy też i, oraz spółgłoski m, b, n, d, t i półsamogłoskę j.

- okres wyrazu (1-2 rok życia). Dziecko potrafi użyć wszystkich samogłosek ustnych, więc a, o, u, e, i, y. Wymowa ich jest zgodna ze społecznym zwyczajem. Ze spółgłosek poprawnie wymawiane są p, b, m, t, d, n, ń, k,  oraz półsamogłoska j. Na specjalne wyróżnienie zasługuje przejściowe wymawianie k zamiast t.

- okres zdania (2-3 rok życia). Wymowa dziecka wykazuje w porównaniu z poprzednim okresem znaczny postęp. U progu przedszkolaka (wiek około 3 lat) dziecko wymawia głoski na ogół zgodnie z językową tradycją. Wymawia poprawnie wszystkie samogłoski , wszystkie spółgłoski wargowe twarde  i zmiękczone p, b, m, wargowo –zębowe twarde i zmiękczone  f, v, środkowojęzykowe ś, ź, ć, dź, ń, tylnojęzykowe twarde i zmiękczone k, g i szczelinową h, z przedniojęzykowych zębowych zwarte t, d, oraz półotwartą n, z przedniojęzykowych dziąsłowych półotwartych l. Sporadycznie pojawiają się przedniojęzykowe s, z, c, dz a nawet dziąsłowe sz, ż, dż, cz. Charakterystyczne dla mowy trzylatka jest r wymawiane jako l, j, rzadziej ł, upraszczanie grup spółgłoskowych.

- okres swoistej mowy dziecka (3-7 rok życia).
 Najczęstsze błędy językowe pojawiające się u trzylatków, które mogą utrzymywać się do 5 roku życia, to:
- opuszczanie sylaby końcowej lub początkowej (np. komotywa - zamiast lokomotywa)
- przestawianie głosek w wyrazie
-neologizmy
- dzieci zastępują często głoskę f-ch i odwrotnie
 
Dziecko 4 letnie, potrafi już mówić o przeszłości i przyszłości. Zadaje mnóstwo pytań.
-utrwalają się głoski s, z, c, dz, dziecko nie powinno ich zamieniać na ich zmiękczone odpowiedniki ś, ż, ć, dż
-głoski sz, ż, cz, dż dziecko może wymieniać na s, z, c, dz - jest to tzw. seplenienie fizjologiczne
-pojawia się głoska r, choć jej brak nie powinien jeszcze niepokoić
-może pojawić się tzw. hiperpoprawność

Dziecko 5 letnie:
- bezbłędnie powtarza głoski szumiące
- wypowiedzi uwzględniają kolejność zdarzeń i zależności przyczynowo - skutkowe, są zwykle poprawne gramatycznie
-dziecko potrafi opisać cechy przedmiotów

Dziecko 6 letnie:
- powinno poprawnie wymawiać wszystkie dźwięki nawet te najtrudniejsze do opanowania czyli głoski sz, ż, cz, dż oraz r
-umieć porównywać (odnajdywać różnice i podobieństwa)
-określać położenie przedmiotu względem otoczenia (nad, pod, obok, między, w  środku itd.)
 

W tym okresie, dokładniej w wieku 5-6 lat , dziecko zdobywa umiejętność wymawiania pełnego zasobu głoskowego języka polskiego.




Słownik czynny dziecka- liczba słów, których używa (wg Jurkowskiego) powinna wynosić ok.
12 miesięcy – 3-5 słów
24 miesiące – ok. 300 słów
36 miesięcy – ok. 1000 słów
5 lat – ok. 2000 słów
6 lat – ok. 3000-4500 słów

Poprawne artykułowanie głosek:
samogłoski- 1 r.ż
p, b,m- 12 m.ż.
t, d - 18 m.ż
l- 2,5 r. ż- 3 r.ż
k, g, ch - 3 r.ż
s,z - 2,5 r.ż - 3 r.ż
sz- 4-5  r.ż
cz, dż- 4,5 r.ż- 5 r.ż
r- 5,5-6 / 7 r.ż


Należy pamiętać o tych podziałach. Poza tym należy  pamiętać, że każde dziecko rozwija się we własnym, indywidualnym tempie i niewielkie opóźnienia rozwoju mowy nie powinny być powodem do niepokoju. Stopień rozwoju mowy w danym momencie zależy od różnych czynników.
Wszelkie  odchylenia od normy, opóźnienia (opóźnienia w pojawianiu się poszczególnych stadiów rozwoju mowy nie powinny przekraczać 6 miesięcy), należy skonsultować  z  logopedą , poza tym wszystkie inne niepokojące sygnały w rozwoju dziecka należy niezwłocznie skonsultować z danym specjalistą.



Źródło:

- Leon Kaczmarek „ Nasze dziecko uczy się mowy” 

wtorek, 8 marca 2016

A jak Afazja część druga (dorośli)


A jak Afazja część druga (dorośli)

W dzisiejszym poście chciałam Wam przedstawić podstawowe informację na temat afazji u osób dorosłych i wymienić te najczęściej spotykane. Wiecie doskonale, że można na ten temat napisać tomy książek, ale mi chodzi o to, aby umieszczać tu podstawowe informacje, główne objawy i przyczyny, by uporządkować Wam informację na temat różnych zaburzeń mowy w tym właśnie na temat dzisiaj omawianej afazji u osób dorosłych.
 


Afazją nazywamy zaburzenia mowy, powstające na wskutek uszkodzenia ośrodków mowy w korze mózgu. Dochodzi wówczas do niemożności rozumienia mowy lub wyrażania myśli słowami. Jakkolwiek mowa jest wynikiem czynności całej kory mózgu, to jednak na powierzchni wypukłej lewej półkuli mózgu ( u osób praworęcznych) można wyróżnić pewien ograniczony obszar, którego uszkodzenie powoduje powstanie zaburzeń mowy typu afatycznego. Jest to tzw. mózgowy obszar mowy, czyli pole afazji

Typy afazji:

- afazja ruchowa, czyli ekspresyjna lub motoryczna , powstaje w wyniku uszkodzenia tzw. ośrodka Broca ( tylna część zakrętu czołowego dolnego, czyli pole 44 wg Brodmanna). Przejawia się zaburzeniem nadawania mowy.  Główne cechy : mowa spontaniczna – niepłynna, mutyzm , styl telegraficzny, nazywanie-upośledzone, rozumienie- zachowane, objawy towarzyszące – niedowład prawostronny, czytanie i pismo często upośledzone.

- afazja czuciowa, czyli odbiorcza, sensoryczna lub recepcyjna powstaje w wyniku uszkodzenia tylnych odcinków pola afazja a zwłaszcza ośrodka słuchowego (płat skroniowy) mowy (Wernickiego pole 22 i 42 Brodmanna). W przypadku tych uszkodzeń następuje upośledzenie odbioru, czyli rozumienia mowy. Główne cechy jeśli chodzi o mowę spontaniczną to jest ona płynna, ale występują czasami parafrazje , czasami słowotok. Nazywanie upośledzone- neologizmy. Rozumienie- upośledzone. Powtarzanie- upośledzone.

Do często spotykanych afazji zaliczyć można także afazję amnestyczną, czyli nominalną (anomia), gdy pacjent ma problemy z przypomnieniem sobie słów. Chory zdaje sobie sprawę z jakim przedmiotem ma do czynienia i do czego on służy, ale jakby „ zapomina jego nazwy”. Mowa spontaniczna płynna, ale występują pauzy podczas poszukiwaniu danego słowa, występują omówienia. Nazywanie – upośledzone. Rozumienie- zachowane. Czytanie i pismo- zachowane.

Przyczynami opisanych typów afazji bywają najczęściej:

-sprawy naczyniowe (krwotoki)

- urazy

- zanik mózgu

- guzy

-udary

Pamiętajmy, iż osoby dorosłe z afazją często nie mają ochoty, chęci, mobilizacji do ćwiczeń. Bardzo ważne jest wsparcie rodziny, a także samo nastawienie osoby chorej. Podczas terapii ćwiczymy poza mową, pamięcią, także  inne funkcje poznawcze, które są bardzo ważne dla osób starszych.

 

Źródło:

1.      A. Prusiński  „ Podstawy neurologii klinicznej”.

2.      J. Cieszyńska- Rożek „ Metoda Krakowska wobec zaburzeń rozwoju mowy”.

 

czwartek, 3 marca 2016

Ćwiczenia oddechowe w terapii logopedycznej!


Ćwiczenia oddechowe w terapii logopedycznej!
 
 
 

 

Ćwiczenia oddechowe są bardzo ważnym i istotnym elementem terapii logopedycznej.

Jakie są główne cele tych ćwiczeń?

- wydłużenie fazy wydechowej

- mówienie na wydechu

- zwiększenie pojemności płuc

- różnicowanie fazy wdechowej i wydechowej

- rozruszanie przepony

- zapobieganie niepożądanym zjawiskom takim jak arytmia oddechowa

Prawidłowa ekspresja słowna następuje podczas wydechu. Mówimy na wydechu. Obwodowy układ wykonawczy czynności oddechowej stanowią przede wszystkim mięśnie międzyżebrowe i przepona, których czynnością zawiadują komórki rogów przednich rdzenia szyjnego i piersiowego. Modelowanie rytmu oddechowego podczas mówienia polega na skróceniu czasu wdechu i wydłużeniu trwania wydechu!


Przykłady ćwiczeń oddechowych:
 
 
 

-Wdech nosem (usta zamknięte) i wydech ustami.

-Dmuchanie / chuchanie na rączki

-Dmuchanie na piłeczkę pingpongową, wyścigi piłeczek.
 
- Puszczanie baniek mydlanych

-Dmuchanie na kulkę z waty

- Dmuchanie na wiatraczek

- Dmuchanie na papierowego „węża „

-Chłodzenie „ gorącej zupy” – dmuchanie ciągłym strumieniem.

-Naśladowanie balonika – wypuszczanie powietrza z jednoczesnym odgłosem „ sssss”.

-Nadmuchiwanie balonika.

-Dmuchanie na piórko, aby nie spadło.

- Liczenia na jednym wydechu

- Naśladowanie śmiechu różnych osób:

- staruszki: che- che- che

- kobiety – wesołe cha- cha- cha

- dziewczynki – piskliwe, chichotliwe chi- chi- chi.

- Mikołaj- ho ho ho


Źródło:
Pod redakcją J. Szumskiej „ Zaburzenia mowy u dzieci”
Zdjęcia: Vasilyev Alexandr -fotolia.pl

wtorek, 1 marca 2016

A jak Ankyloglosja

A jak Ankyloglosja

Nazwa ankyloglosja pochodzi od greckich słów ankyle -sztywny staw, oraz glossa -język i oznacza zrost języka ze ścianą jamy ustnej. Terminy ankyloglossis, ankyloglosson, ankyloglossis inferior bądź linqua accreta odnoszą się do przyrośnięcia języka do dna jamy ustnej, co jako wada wrodzona stanowi najczęstsze z zaburzeń rozwojowych języka. Ogólnie mówiąc ankyloglosja to tzw. krótkie wędzidełko języka - to wrodzone zaburzenie rozwojowe w jamie ustnej.

Obecnie uznaje się, że zabieg podcięcia wędzidełka u noworodków wpływa korzystnie na jakość karmienia. Rodzice często nie zdają sobie sprawy, iż ankyloglosja stanowi sedno w problemach z ssaniem, połykaniem i  że najlepiej podciąć je w jak najwczęśniejszym wieku.

Jeśli tego nie zrobimy w późniejszym okresie dziecko może mieć problem z artykulacją głosek , które wymagają pionizacji języka.Głoski mowy, które na skutek zaburzonej przy ankyloglosji ruchomości koniuszka języka mogą ulec zniekształceniu to r, t, d, l, s, š, ž, č.

Dlaczego nie należy zostawiać wędzidełka w „naturalnie krótkiej” postaci?  „Przyklejenie" ogranicza ruchy języka, co wpływa na niewłaściwą artykulację głosek; poza tym może wpłynąć na sposób i jakość połykania pokarmów i płynów, ssania i żucia,negatywnie wpływa również na proces pionizacji języka, ponieważ język nie jest w stanie skierować się do góry.

Poglądy na temat wspływu wędzidełka na wymowę są różne. Autorzy są zgodni w tym, iż ankyloglosja nie jest przyczyną jąkania czy ORM. Zbyt krótkie wędzidełko ogranicza ruchomość języka- co przekłada się na problemy z połykaniem  i artykułowaniem niektórych głosek, gdyż język ma ograniczoną ruchomość- a w przypadku głosek szumiących, głoski r, l , t, d, n język wymaga dużej ruchomości.

Czasami niestety sam zabieg frenulektomii nie rozwiązuje problemu. Sam zabieg podcięcia nie jest bolesny- trwa chwilę i najczęściej wykonuje go laryngolog, który podcina błonę pod językiem. Dzieciom starszym, które się go boją, można zaproponować po zabiegu dużą porcję lodów;-) jest to wskazane!;-).Bardzo ważne jest, aby dziecko, kiedy już będzie w stanie ćwiczyć - " rozciągało " język pod okiem logopedy(np. klaskanie, machanie języczkiem, oblizywanie warg, przy szeroko otwartej buzi). Warto wykonywać masaże języczka- głównie dla maluszków, które nie są jeszcze w stanie ćwiczyć. Ćwiczenia takie są ważne, gdyż rozciągają wędzidełko i zapobiegają powstawaniu zrostom.

Na koniec kilka wskazówek jak rozpoznać, że wędzidełko podjęzykowe jest za krótkie:







        • język słabo się wysuwa (nie kieruje się bez problemów w stronę nosa ani brody, tylko zwraca się w prawą lub lewą stronę);
        • końcówka języka ma charakterystyczny kształt i przypomina serce (jego czubek jest wcięty na środku, a nie zaokrąglony);
        • głoski wymagające uniesienia języka do góry są wymawiane w sposób nieprawidłowy
        • ruch języka w obrębie jamy ustnej jest ograniczony

        Jak ocenić długość?  (5 prób wg. Ostapiuk)

        1. Unoszenie szerokiego języka za górny łuk zębowy przy maksymalnym odwiedzeniu żuchwy.
        2. Unoszenie szerokiego języka na szpatułce za górny łuk zębowy przy maksymalnym odwiedzeniu żuchwy.
        3. Zakrywanie- przy swobodnie rozchylonych wargach i zębach- czerwienigórnej wargi, grzbietową powierzchnią końcowej części szerokiego języka.
        4.Sięganie końcem języka za ostatni ząb dolnego łuku zębowego(można pomóc szpatułką).
        5.Wysuwanie języka na brodę przy maksymalnym odwiedzeniu żuchwy
         

          Źródło:
          *Pogorzelska-Stronczak B., Paszek-Chromik B.: Zbiór wybranych określeń i rozpoznań używanych w chirurgii stomatologicznej. Śląska Akademia Nauk, Katowice 2000.
          * Ostapiuk B, Poglądy na temat ruchomości języka w ankyloglosji a potrzeby artykulacyjne
          * zdjęcie- google.pl

           

          Migawka styczeń/luty ;-)

          Witam moi mili,

          w ostatnich dwóch miesiącach trochę się działo ;-) a mianowicie:

          - spotkania logopedyczne z moimi serdecznymi koleżankami ze studiów
          - szkolenie w Centrum Metody Krakowskiej z dr Korendo
          - warsztaty logopedyczne w Krakowie i wykład dr Michalak- Widery
          - rozmowa z uroczym Staszkiem Fistaszkiem;-)
          - terapie, opinie, pierwsze słowa, zdania moich małych pacjentów
          - nowe pomoce ;-)



          Pozdrawiam serdecznie
          M;-)